Scooters, Rijstvelden & Tempels
Blijf op de hoogte en volg Hanne
30 Mei 2016 | Vietnam, Da Nang
Melbourne - Kuala Lumpur - Da Nang - Hoi An - Hue - Phong Nha - Da Nang
Blote voeten,
wilde haren
Ik wil avonturen sparen.
Het leven bevindt zich tussen Vietnamese snelwegen, borden rijst, Indiase wetboeken, witte stranden, groene bergen, moessonregens, universiteitsmailtjes, sprookjesachtige grotten, historische tempels, zonnige dagen & vlagen van geluk.
Twee weken geleden aangekomen in het fascinerende Vietnam. Australië voelt gelijk als een vorig leven. Van de koffiegekte, salsalessen & vintagemarkten in Melbourne naar palmbomen, vissersbootjes & gekleurde lampionnen in Hoi An. Wat is het heerlijk om even aan niets te hoeven denken na al het harde werken in Melbourne!
In de taxi op weg naar mijn hostel valt het me gelijk op hoe groen, goed georganiseerd en schoon de straten zijn. De rode vlaggen met de communistische hamer en sikkel wapperen in de lucht, de Mekong rivier kronkelt als een slang door het landschap en rieten hoedjes steken boven de rijstvelden uit.
Als ik aankom in het hostel zie ik na 9 maanden Emma weer, wat is het bijzonder om samen een stukje van onze reis te kunnen delen! We drinken mango smoothies, praten uren bij, zien de zon onder gaan op het strand & gaan uiteten voor $5 (wat een genot na de Australische prijzen!)
De volgende dag bezoeken we tempels die door de Amerikaanse bomaanslagen zijn veranderd in ruïnes. Het is indrukwekkend, maar door de hitte willen we eigenlijk niets anders dan cola drinken in de schaduw. Achterop Emma's motor is de temperatuur beter te verdragen en zo crossen we door de Vietnamese landschappen. 'S avonds is er in Hoi An een groot full moon festival waarbij de hele stad verlicht wordt. Honderden gekleurde kaarsjes drijven op het water, er klinkt gitaarmuziek & overal is het lekkerste verse eten te vinden (Vietnam wordt niet zomaar het Mekka voor Foodies genoemd!) Hoi An bevalt ons zo goed dat we besluiten nog wat langer te blijven. We laten kleren maken op maat, chillen op het strand en drinken cocktails in de nacht.
Na 5 dagen vertrekken we richting Hue. Emma op haar motor, ik op een gehuurde scooter. We rijden over de Hai Van Pass (de nr. 1 motorroute ter wereld) dwars door de groene bergen met uitzicht over de oceaan. Eten rijst op blauwe hurkstoeltjes langs de weg en zwemmen in watervallen. De zon schijnt en alles lijkt te zijn zoals het hoort. Door de scootertjesjungle rijden we Hue binnen en komen aan in ons hostel waar we worden ontvangen met een koud biertje.
In Hue bezoeken we het Royal Palace en leren Vietnamees koken in een familiehuis buiten de stad. Verder drinken we biertjes met andere backpackers en schuilen voor de moessonregens in onze hangmatten. Na 2 dagen hebben we genoeg gezien van de stad en gaan we met de slaapbus richting National Park Phong Nha. De natuur is adembenemend: ik heb nog nooit zoveel groen gezien in 1 plaatje! We genieten optimaal van onze laatste dagen samen en ondanks wat kleine tegenslagen (lees: uitlaatpijpbrandwonden, universiteitstress& scootergang berovingen) komt het leven dichtbij perfect.
Vannochtend dan toch weer het onvermijdelijke afscheid. Emma reist door naar het noorden van Vietnam en ik ga terug naar Da Nang. Ik breng mijn laatste uren door op het strand en begin dan langzaam de knop om te zetten naar het laatste hoofdstuk van mijn reis. Morgenochtend vlieg ik naar Mumbai waar ik eerst een aantal dagen bij vrienden verblijf, nog een Engels test ga doen voor mijn studietoelating en vervolgens door ga naar Snehalaya. Ik ben gevraagd om mee te werken aan een filmproject van BBC over mental health care in India en zal daarnaast assisteren met een onderzoek over huiselijk geweld tegen vrouwen. Op dit moment stort ik me volledig op het Indiase wetboek en probeer ik al mijn kleren voor de zoveelste keer in mijn backpack te proppen.
Ik kan niet wachten om terug te gaan naar mijn tweede thuis en iedereen in India weer te zien! Langzaam kom ik steeds een stukje dichter jullie kant op en ik merk dat ik daar stiekem nu ook steeds meer naar uit aan het leven ben.
Maar voor die tijd ga ik de cirkel rondmaken.
Terug naar de plek waar het allemaal begon.....
Mumbai, See You Soon!!
- niềm tim -
Blote voeten,
wilde haren
Ik wil avonturen sparen.
Het leven bevindt zich tussen Vietnamese snelwegen, borden rijst, Indiase wetboeken, witte stranden, groene bergen, moessonregens, universiteitsmailtjes, sprookjesachtige grotten, historische tempels, zonnige dagen & vlagen van geluk.
Twee weken geleden aangekomen in het fascinerende Vietnam. Australië voelt gelijk als een vorig leven. Van de koffiegekte, salsalessen & vintagemarkten in Melbourne naar palmbomen, vissersbootjes & gekleurde lampionnen in Hoi An. Wat is het heerlijk om even aan niets te hoeven denken na al het harde werken in Melbourne!
In de taxi op weg naar mijn hostel valt het me gelijk op hoe groen, goed georganiseerd en schoon de straten zijn. De rode vlaggen met de communistische hamer en sikkel wapperen in de lucht, de Mekong rivier kronkelt als een slang door het landschap en rieten hoedjes steken boven de rijstvelden uit.
Als ik aankom in het hostel zie ik na 9 maanden Emma weer, wat is het bijzonder om samen een stukje van onze reis te kunnen delen! We drinken mango smoothies, praten uren bij, zien de zon onder gaan op het strand & gaan uiteten voor $5 (wat een genot na de Australische prijzen!)
De volgende dag bezoeken we tempels die door de Amerikaanse bomaanslagen zijn veranderd in ruïnes. Het is indrukwekkend, maar door de hitte willen we eigenlijk niets anders dan cola drinken in de schaduw. Achterop Emma's motor is de temperatuur beter te verdragen en zo crossen we door de Vietnamese landschappen. 'S avonds is er in Hoi An een groot full moon festival waarbij de hele stad verlicht wordt. Honderden gekleurde kaarsjes drijven op het water, er klinkt gitaarmuziek & overal is het lekkerste verse eten te vinden (Vietnam wordt niet zomaar het Mekka voor Foodies genoemd!) Hoi An bevalt ons zo goed dat we besluiten nog wat langer te blijven. We laten kleren maken op maat, chillen op het strand en drinken cocktails in de nacht.
Na 5 dagen vertrekken we richting Hue. Emma op haar motor, ik op een gehuurde scooter. We rijden over de Hai Van Pass (de nr. 1 motorroute ter wereld) dwars door de groene bergen met uitzicht over de oceaan. Eten rijst op blauwe hurkstoeltjes langs de weg en zwemmen in watervallen. De zon schijnt en alles lijkt te zijn zoals het hoort. Door de scootertjesjungle rijden we Hue binnen en komen aan in ons hostel waar we worden ontvangen met een koud biertje.
In Hue bezoeken we het Royal Palace en leren Vietnamees koken in een familiehuis buiten de stad. Verder drinken we biertjes met andere backpackers en schuilen voor de moessonregens in onze hangmatten. Na 2 dagen hebben we genoeg gezien van de stad en gaan we met de slaapbus richting National Park Phong Nha. De natuur is adembenemend: ik heb nog nooit zoveel groen gezien in 1 plaatje! We genieten optimaal van onze laatste dagen samen en ondanks wat kleine tegenslagen (lees: uitlaatpijpbrandwonden, universiteitstress& scootergang berovingen) komt het leven dichtbij perfect.
Vannochtend dan toch weer het onvermijdelijke afscheid. Emma reist door naar het noorden van Vietnam en ik ga terug naar Da Nang. Ik breng mijn laatste uren door op het strand en begin dan langzaam de knop om te zetten naar het laatste hoofdstuk van mijn reis. Morgenochtend vlieg ik naar Mumbai waar ik eerst een aantal dagen bij vrienden verblijf, nog een Engels test ga doen voor mijn studietoelating en vervolgens door ga naar Snehalaya. Ik ben gevraagd om mee te werken aan een filmproject van BBC over mental health care in India en zal daarnaast assisteren met een onderzoek over huiselijk geweld tegen vrouwen. Op dit moment stort ik me volledig op het Indiase wetboek en probeer ik al mijn kleren voor de zoveelste keer in mijn backpack te proppen.
Ik kan niet wachten om terug te gaan naar mijn tweede thuis en iedereen in India weer te zien! Langzaam kom ik steeds een stukje dichter jullie kant op en ik merk dat ik daar stiekem nu ook steeds meer naar uit aan het leven ben.
Maar voor die tijd ga ik de cirkel rondmaken.
Terug naar de plek waar het allemaal begon.....
Mumbai, See You Soon!!
- niềm tim -
-
30 Mei 2016 - 22:00
Monique Dibbelink:
Je hebt het wel heel goed aangepakt, hard werken (gewoon 'even' weer geld verdienen) afwisselen met ontspannende leuke mooie bijzondere ontmoetingen, culturele en niet-culturele dingen (lekker feesten, aan het bier en de cocktails). Ik heb nog geen steunfonds voorbij zien komen 'Help Hanne de zomer door'. Het heeft zo moeten zijn, nog even weer terug naar Mumbai. Heel veel succes weer met je Engelse test, nu gaat het lukken. En geniet in Mumbai en de laatste maand voordat je weer in Nederland bent. -
05 Juni 2016 - 13:40
Annelies Kupers:
Weer een mooi reisverhaal, wat een ervaringen! En wat staat er nog te wachten in Mumbai. Jij komt als een veranderde wereldvrouw terug! Geniet er nog maar lekker van :-)
Veel liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
