Festivals, Palmbomen & Schoolboeken

Mumbai - Pune - Ahmednagar - Pune - Ahmednagar - Venguria - Belgaum - Ahmednagar

''If you think you are too small to make a difference, try sleeping in a room with a mosquito.''

Waar te beginnen als elke dag zoveel indrukken bevat dat ik bijna geen onderscheid meer kan maken tussen dagen, weken en maanden. Het gevoel al eeuwen weg te zijn van thuis, terwijl de dagen langs me heen vliegen. Ik geniet van elke minuut en leer elke dag weer een nieuw stukje India kennen; van de redlight areas in Ahmednagar tot de rechtbank in Pune & van de vissershaven in Venguria tot de klaslokalen in de English Medium School..... Alles is India.

Inmiddels ben ik alweer drie weken in Snehalaya. Drie weken waarin ik volledig ondergedompeld ben in alle Indiase rituelen, beschilderd ben met Mihindi, de Indiase reizigersziekte flink te pakken heb gehad, een speech heb gegeven op een nationale jongerenconferentie, op 'vakantie' ben geweest naar Konkan, een rechtzaak heb meegemaakt en vijf festivals heb gevierd.

Om een beter beeld te krijgen van de gehele organisatie en te observeren wat voor mij de beste plek was om te gaan werken heb ik tijdens mijn eerste dagen 8 van de 17 projecten van Snehalaya bezocht (Rehab Center, Snehankur Adoption Centre, Childline, Snehadhar, English Medium School, Radio Nagar, Snehjyot & Snehdeep). Daarnaast ben ik betrokken geweest bij de opnames voor een documentaire over prostitutie in Ahmednagar. Samen met een student communicatie uit Mumbai en een maatschappelijk werkster uit Nagpur (Priya) hebben we meerdere interviews gehouden en twee huidige bordeels bezocht. Behoorlijk heftig om deze 'business' van zo dichtbij mee te maken; de ranzige omstandigheden, de dronken klanten, de onmenselijk lage tarieven... maar bovenal de schokkende levensverhalen van de prostituees. Toch hebben we vooral veel met elkaar gelachen en is het eindresultaat erg mooi geworden.

Na 5 dagen orienteren en 400 keer voorstellen ben ik begonnen met werken. Mijn werk in Snehalaya is op te delen in twee delen. Het eerste deel (en grootste deel) vindt plaats in de English Medium School waar ik van maandag t/m zaterdag Engels les en Kunst (knutselen, drama) geef aan kinderen van 5 t/m 12 jaar. Ik geniet er enorm van om voor de klas te staan en in contact te zijn met de kinderen. Communicatie blijft echter een obstakel omdat ik geen Marathi spreek en het Engels niveau van de leraren + kinderen beperkt is. Na schooltijd help ik met de decoratie van de schoolhal, het maken van Engelse presentaties en uitspraakles voor de leraren. Het tweede deel van mijn werk bevindt zich in het kantoor van de communicatie / PR sectie waar ik Priya help met het maken van een promotieplan voor de documentaire 'He named me Malala', het analyseren van case studies en het verbeteren van Engelse rapporten.

De afwisseling maakt elke dag interessant en anders. Ook is het festivalseizoen hier in volle gang waardoor ik elke week weer verrast wordt door een nieuwe viering.
De festivals die ik al af kan strepen:

- Rhaki --> nationale broer- en zusdag waarin vrouwen hun broer een zegening geven in ruil voor bescherming.
- Krishna festival --> viering van de god Krishna waarin er in teams een menselijke toren van zo'n 6 meter wordt gemaakt met als doel een reuzekokosnoot kapot te slaan waar vervolgens een mengsel van gele yoghurt, rupees en fruit uitspat.
- Teachersday --> de huidige president van India was vroeger zelf leraar en heeft deze nationale feestdag geïntroduceerd. Op alle basisscholen worden de rollen voor 1 dag omgedraaid en geven de leerlingen hun zegening aan de leraren.
- Pola festival --> festival ter ere van alle boeren waarin de god van de landbouw wordt vereerd en er vooral veel gegeten wordt.
- Ganesha --> een 10-daags festival dat op dit moment in volle gang is; elke dag wordt de god Ganesh geëerd met offers en gebeden in kleurrijke mini-tempels. Daarnaast zijn er verschillende culturele competities.

Ik ben benieuwd wat India me de komende maanden te bieden heeft en ben zelf druk bezig met het maken van allerlei plannen voor kleine projectjes. Ik hoop dat ik jullie met dit lange, en misschien wat chaotische verslag een beetje een beeld heb kunnen geven van mijn leven hier. Ik zou zo nog 10 bladzijdes vol kunnen schrijven met verhalen over muizen in het klaslokaal / fotoshoots op het strand / ORS-zakjes / yoga lessen / spirituele leiders. Maar voor nu laat ik het hier bij. Een reiziger moet ook nog verhalen hebben bij thuiskomst en bovendien hebben jullie nog meer te doen in ons koude kikkerlandje.

Heel veel liefs en कुस्जेस